Co wiedzieć o zespole Aspergera
Zespół Aspergera jest częścią spektrum autyzmu, a ludzie nie uważają go za niezależną diagnozę.
Zespół Aspergera (AS) był kiedyś Niezależna diagnoza, ale w 2013 r. Amerykańskie stowarzyszenie psychiatryczne opublikowało podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych 5 (DSM-5) i uwzględniono ją jako część zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD). Nazywa się to również „ASD – bez upośledzenia intelektualnego lub językowego”.
Osoba autystyczna często trudniej jest czytać sygnały społeczne, co może utrudnić im komunikowanie się i interakcję z innymi. Trudności te mogą prowadzić do lęku i depresji.
Nie jest jasne dokładnie, z jak wielu ludzi żyje AS. Niektóre szacunki stawiają liczbę na około 1 na 250 osób. Jednak szacunek ten może nie być dokładny, częściowo ze względu na brak badań nad rozpowszechnieniem i nowej kategoryzacji zespołu w ramach szerokiej kategorii autyzmu.
Około 1 na 44 osoby żyje z autyzmem. Ponadto ponad cztery razy więcej chłopców otrzymuje diagnozę w porównaniu z dziewczynami, z wielu powodów. Zespół (obecnie diagnoza w ASD)
- Zespół Aspergera (AS) jest częścią zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD), które wpływa na umiejętności komunikacyjne i socjalizacyjne.
- Autystyczne dziecko dziecięce dziecko może wykazywać wczesne oznaki zaburzenia, ale większość zdiagnozuje się w wieku od 3 do 10 lat> Oznaki AS obejmują obsesyjne zainteresowania, formalna mowa, rytuały, izolacja społeczna, opóźnienie w umiejętnościach motorycznych, brak wyobraźni i trudności sensoryczne.
- Strategie nauczania i terapie mogą zwiększyć jakość życia osoby autystycznej z as.
Znakom i potrzebom wsparcia
Znaki, jak się różnią. Wczesne oznaki zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą pojawić się na początku życia, z większością przypadków zdiagnozowanych u dzieci w wieku od 3–10 lat. Opóźnienie w ocenie rozwojowej może spowodować późniejszą diagnozę.
Znaki te obejmują słabo skoordynowane umiejętności motoryczne, co prowadzi do niezdarności lub niezręczności. Główną różnicą między AS i innymi formami autyzmu jest obecność silnych umiejętności werbalnych i intelektualnych.
Inne popularne znaki obejmują:
- Obsesjonalne zainteresowanie dzieckiem jednym obiektem lub temat wykluczenia innych
- Powtarzalne procedury lub rytuały
- Osobliwości mowy i języka
- społecznie inne zachowanie, które ludzie mogą postrzegać jako nieodpowiednie
- Problemy z powodzeniem w interakcji z innymi
- Problemy z komunikacją niewerbalną
- Niezdarność i brak koordynacji
Jednak niektóre dzieci i dorośli mogą się uczyć Aby zrekompensować i czerpać z ich mocnych stron. Potencjalne mocne strony obejmują:
- Zdolność do łatwego rozpoznawania wzorów
- Silna zdolność do skupienia się i zwracania uwagi na szczegóły
- Silna trwałość
Terapie i wsparcie
Po tym, jak osoba otrzyma diagnozę, może pomóc kilka terapii i wsparcia społecznego. Nie ma terapii do wyleczenia, ale może pomóc osobie nauczyć się zarządzania różnicami w sposobie myślenia, postrzegania świata zewnętrznego i interakcji z innymi. Wspólne terapie obejmują:
- Edukacja i umiejętności akademickie: dziecko, które otrzymuje zdiagnozowanie, które może skorzystać z wsparcia edukacyjnego. Cele mogą obejmować organizację notatek, zarządzanie celami prac domowych i zaspokajanie wszelkich konkretnych potrzeb edukacyjnych. Wsparcie może również obejmować potrzebę bardziej zaawansowanego programu nauczania.
- Zdobywanie odpowiednich umiejętności społecznych: jednostka może nauczyć się strategii zwiększania swoich interakcji z innymi, na przykład, ucząc się, jak czytać i odpowiadać na wskazówki społeczne.
- Szkolenie umiejętności komunikacyjnych: Specjalistyczne Mowa i terapia językowa może pomóc osobie nauczyć się na przykład rozpocząć rozmowę i prowadzić rozmowę. Dotyczy to również nauki używania tonu głosu w pytaniach, potwierdzeniach, nieporozumieniach i instrukcjach oraz jak interpretować i reagować na wskazówki werbalne i niewerbalne.
- Kognitywna terapia behawioralna (CBT): Osoba uczy się tego Kontroluj emocje i zmniejsz obsesyjne zainteresowania i powtarzające się procedury.
- Modyfikacje i wsparcie zachowań: obejmuje to strategie wspierania pozytywnego zachowania i zmniejszania nieskutecznego zachowania, takie jak poprzez analizę zachowania stosowanego (ABA).
- Zajęcie lub fizykoterapia: Może to pomóc osobom z problemami integracji sensorycznej lub słabą koordynacją motoryczną.
- Leki: nie ma leków na AS, ale osoba może stosować leki w leczeniu objawów, takich jak lęk.
Przegląd badań w zakresie alternatywnych terapii ASD wykazał, że zgodnie z anegdotycznymi dowodami, muzykoterapii, terapii integracji sensorycznej, akupunktury i masażu może również pomóc.
Jednak , autorzy doszli do wniosku T Brak dowodów w pełni potwierdza skuteczność alternatywnych lub uzupełniających się leków dla ASD.
Rola wspierających opiekunów
Rodzice i innych opiekunów mogą skorzystać z doświadczeń uczenia się, które pomagają im uzyskać głębsze zrozumienie As.
ucząc się niektórych strategii, mogą lepiej wspierać ukochaną osobę żyjącą z AS i zapobiegać jej odizolowanemu.
Na przykład osoba żyjąca, z jaką często poradzi sobie Z zmianą, jeśli wiedzą, że to nadchodzi i jeśli ktoś to zaplanował. Rodzina i inne sieci wsparcia mogą pomóc osobie przygotować się do zmiany w stosownych przypadkach i pomóc uczyć członków rodziny o znaczeniu przygotowania osoby do zmiany.
Jeśli rodzice uważają, że ich dziecko może mieć oznaki jako, IT Ważne jest, aby komunikować się ze szkołą dziecka, ponieważ instytucje edukacyjne mogą oferować wsparcie uczenia się w formie zindywidualizowanego planu edukacji (IEP) lub utalentowanego zindywidualizowanego planu edukacji (GIEP).
Należy zauważyć, że nie każde dziecko kwalifikuje się do IEP lub GIEP, ale jeśli zespół edukacyjny uważa, że jest to konieczne, dziecko zyska dodatkowe wsparcie chronione przez prawo.
Podstawowe cechy, które są przez całe życie, ale dodatkowe wsparcie może pomóc jednostce zmaksymalizować swoje osiągnięcia i jakość życia.
Przyczyny
Dokładne przyczyny są nieznane, ale co może wynikać z A Połączenie różnic mózgu genetycznych i prenatalnych.
Niektórzy badacze zaproponowali, że czynniki środowiskowe mogą przyczynić się do rozwoju AS. Podczas gdy naukowcy i inni spekulowali na kilka potencjalnych przyczyn, żaden czynnik środowiskowy nie ma istotnych dowodów na poparcie jego sprawy jako bezpośredniej lub pośredniej przyczyny AS. zespołu Aspergera. Może to być stan podstawowy, który napędza inne trudności funkcjonalne lub powikłania mogą wynikać z niektórych objawów AS. Niektóre potencjalne komplikacje obejmują:
- Trudności sensoryczne: Niektóre osoby mogą mieć zniekształconą czułość sensoryczną, więc ich zmysły mogą być zintensyfikowane lub słabo rozwinięte. Może to wpłynąć na to, jak osoba postrzega hałas, jasne światła, intensywne zapachy, tekstury żywności i materiały.
- Kwestie społeczne: wyzwania związane z tym, jak dana osoba interpretuje język ciała, emocje i jak mówi, może prowadzić do problemów odnosząc się do innych. Może to negatywnie wpłynąć na życie, pracę w szkole, pracy, społecznej i domowej.
- Rozwój innych warunków: Warunki współwystępujące wraz z tym, co może się rozwijać, takie jak depresja lub lęk związany z izolacją społeczną lub innymi wyzwaniami https://harmoniqhealth.com. Inne schorzenia występują również częściej u osób autystycznych, takich jak warunki odpornościowe, zaburzenia żołądkowo -jelitowe i snu, napady, otyłość, dyslipidemia, nadciśnienie i cukrzyca.
Diagnoza
Diagnozowanie, jak jest pierwszym krokiem do uzyskania odpowiedniego leczenia. Jednym z wyzwań zdiagnozowania tego stanu jest to, że lekarz może mylić objawy z innymi typowymi chorobami psychicznymi, takimi jak zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD), zaburzenie nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD), zaburzenie osobowości granicznej (BPD) lub opozycyjne Zaburzenie wyzywające (nieparzyste).
Kolejnym wyzwaniem jest przezwyciężenie problemów w diagnozowaniu między płciami, a urodzone kobiety często otrzymują błędną diagnozę z powodu różnic w zachowaniu.
Istnieją nawet niektóre badania sugerujące, że lekarze nadmiernie zdiagnozują ASD, chociaż specjaliści potrzebują więcej badań, aby dokonać tego ustalenia.
Jeśli rodzica lub opiekun podejrzewa opóźnienie w umiejętnościach społecznych, mogą się odwołać Dziecko dla pediatry. Ich główny lekarz może następnie polecić specjalistę, takiego jak pediatra rozwojowa lub psycholog, w celu formalnego zdiagnozowania tego stanu.
Nie ma konkretnego testu dla zespołu Aspergera. Jednak profesjonaliści ze szkoleniem do diagnozowania czasami używają kombinacji wywiadów i kwestionariuszy, takich jak skale oceny spektrum autyzmu (ASRS), skale autyzmu Gilliam (GARS-3), skali oceny autyzmu dziecięcego (Cars 2) oraz autyzm Harmonogram obserwacji diagnostycznych (ADOS-2) w celu podejmowania świadomych decyzji klinicznych.
Testy fizyczne, takie jak słuch, badania krwi lub promieniowanie rentgenowskie, mogą wykluczyć inne warunki i ustalić, czy zaburzenie fizyczne powoduje objawy.
Wczesna diagnoza może być trudna Ze względu na szeroki zakres objawów, więc dokładna diagnoza lub odpowiednie leczenie może nastąpić dopiero w wieku dorosłym.
Wideo: Jak ludzie z zespołem Aspergera patrz świat
Podaje ten film z 2007 roku Jedno spojrzenie na życie z ASD.
Zespół na wynos
Zespół Aspergera (AS) był kiedyś uważany za samodzielną diagnozę, dopóki Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne nie wydało DSM-5 w 2013 r., Które go obejmowało W ramach zaburzenia spektrum autyzmu. Nie jest już uważany za osobną diagnozę.
Diagnozowanie zaburzenia ze spektrum autyzmu może być trudne, ale metody terapii i wsparcia mogą pomóc osobom żyjącym z ASD w zarządzaniu różnicami w wzorcach myślowych i nawykach oraz unikanie powikłań.
- Zdrowie psychiczne
- Pediatria/zdrowie dzieci